• Home
• Nieuws
• Napraat HUMA-café met Frank Meester over inconsequentialisme: “Een beetje is ook al heel wat.”

Napraat HUMA-café met Frank Meester over inconsequentialisme: “Een beetje is ook al heel wat.”

Type content: Nieuws Categorieën: Nieuws Gepubliceerd op: 31 oktober 2022

Filosoof, schrijver en musicus Frank Meester over waarom we de wereld niet rond kunnen krijgen. Hij hield een pleidooi voor ‘inconsequentialisme’.

“Op links en rechts (niet per se als het om politiek gaat) is een kleine groep schreeuwers” , aldus spreekt Frank Meester, “ze weten precies hoe alles zit en proberen je – vaak via Twitter of andere schreeuwkanalen – mee te trekken in hun heldere wereldbeeld. Maar is een helder wereldbeeld eigenlijk wel mogelijk?”

“Als je je bureau opruimt en alles keurig in een categorie probeert te stoppen, zit je altijd met wat restproducten die je nergens kwijt kunt. Als het al niet lukt om je bureau perfect te ordenen, zal het dan ooit lukken om een consequent verhaal te vertellen over hoe de wereld in elkaar steekt?”

In het HUMA-café van oktober gaf Meester ons argumenten om je niet weg te laten zetten in de duidelijke kampen en bewust te kiezen voor een ambigue tussenpositie.

Hieronder lees je wat uitspraken van de deelnemers. Een samenvatting uit de losse pols:

• “Als historicus heb ik er niet zoveel moeite mee dat het wereldbeeld verandert, doordat er nieuwe bronnen worden aangeboord.”
• “De media en technologie heeft er ook invloed op. De snelheid waarmee het gebeurt, neemt toe.”
• “Ik heb mijn zoon heel consequent opgevoed. Tot hij in de puberteit kwam.”
• “Mijn moeder zei altijd: als je A zegt moet je ook B zeggen. Het voelde heel bevrijdend om dat los te laten.”
• “Inflatie van waarheid heeft plaatsgevonden. We leven in een post-autoriteit tijdperk.”
• “De waarheid wordt ook begrensd door de tijd.”
• “Eigenlijk zijn veel wetenschappers inconsequentialist zonder dat ze het weten.”
• “Partijen kiezen extreme meningen, waardoor dit wordt uitvergroot. Hoe kunnen we dit anders doen, zodat er beter beleid komt?”
• “Je bubbel is the new verzuiling.”
• “Er zijn te weinig generalisten die het in een groter kader kunnen plaatsen. De experts zouden uit hun niche moeten komen.”

Twee fragmenten uit de bijdragen van Frank Meester:

• “Systemen helemaal op elkaar aan laten sluiten lukt niet. Je kunt nooit helemaal voor één systeem kiezen. Er moet plek zijn voor inconsequentie.”
• “Een beetje is ook al heel wat.”

Filmpje. Even kijken.

Vooraf vroegen we Frank Meester: wat ga je ons vertellen? En wat is dat toch voor raar verlangen van de mens, dat het rond moet zijn? 

Frank Meester

Frank Meester (1970) is filosoof, schrijver en opiniemaker. Van zijn hand verschenen o.a. ‘Zie mij. Filosofie van de ijdelheid’ en onlangs ‘Waarom we de wereld niet rond kunnen krijgen. Pleidooi voor inconsequentie’ dat op de shortlist stond van de Socratesbeker. Met zijn broer Maarten publiceerde hij de bestseller ‘Meesters in de filosofie’ en had hij een column in de Volkskrant. Met filosoof Coen Simon is hij de initiatiefnemer van de filosofische denktank Nieuw Licht. Hij sprak op grote podia en festivals als LowLands, Brainwash en De Stadsschouwburg van Amsterdam. Samen met Stine Jensen verzorgde hij een theatertour en hij verschijnt vaak in de media.

Review Abdelkader Benali: ‘Een aanstekelijk pleidooi om de al te strakke regie die we over ons leven willen voeren los te laten.’ Ronald van Raak gaf Waarom we de wereld niet rond kunnen krijgen vier sterren in de Volkskrant. NRC schreef over dit boek ‘Aantrekkelijk en zeer geestig geschreven […] Mooie verhalen en geweldig geschreven.’

Boek bekijken Opent in een nieuw tabblad

Verdiepende lees- luister- en kijktips van Frank Meester over inconsequentialisme

• Boek: Genderturbulentie. – Judith Butler (2000)
• Boek: De universele rechten van de plant. Stefano Mancuso (2020)
• Luistertip: Zeg nooit nooit (luister hier op Spotify) – liedje dat Geert Leurink maakte naar aanleiding van een interview met Frank Meester over zijn boek op de radio.

Kijktip die binnenkwam op de redactie, over inconsequentialisme

De kaleidoscopische docufilmtrip: David Bowie: Moonage Daydream (tip van de redactie: kijk niet de trailer, maar ga er gewoon naartoe). Was te zien bij o.a. EYE, Rialto, Studio K, Kriterion en Cinecenter. Nog steeds te zien bij o.a. De Balie, Kriterion, Eye, Rialto met je Cineville pas.

• “Wat Bowie zo onweerstaanbaar maakte, was zijn unieke vermogen om tegelijkertijd over te komen als een onverbloemde, authentieke uitdrukking van zichzelf én een zorgvuldig geconstrueerde persoon. Hij leek niet in staat te zijn iets anders te zijn dan zichzelf én niet in staat te zijn om zichzelf te zijn.” (Parool)
• “A cinematic odyssey exploring David Bowie’s creative and musical journey.” (IMDB)
• “Deze film een ‘documentaire’ noemen is een beetje alsof je David Bowie als ‘een zanger’ omschrijft.” (Cineville)
• “Ch-ch-changes”: dat was Bowie ten voeten uit, met al zijn personages, kostuums, identiteiten, verblijfplaatsen en stijlsprongen. Eeuwig en altijd onderweg.” (VRT.be)